Η κόλαση είσαι εσύ...

Συνήθισες από παιδί μικρό

νά έχεις τά βλέμματα στραμμένα

πρός τά εσένα...

Συνήθισες νά καλύπτεσαι

πίσω από τά πλαίσια τού ευαίσθητου 

καί εύθυκτου παιδιού

άρα καί ανήμπορου ανθρώπου

πού χτίζει όνειρα είς βάρος άλλων

(ουσιαστικά  ''αφεντικών ''...) '

μέ αποτέλεσμα τώρα, ή αυτοεκτίμησή σου

νά κινείται ανεξέλεγκτα

πότε πρός τήν κομπορρημοσύνη 

καί πότε στόν βυθό τής θάλασσας,

παραδέρνοντας στήν κατατονία τού αυτομαστιγώματος...

Ότι καί νά κάνεις, μέ όποιον καί νά βρίσκεσαι,

Χαρά, δέν θά νιώσεις ποτέ εάν δέν πάψεις νά πιστεύεις

πώς η κόλαση είναι οι άλλοι...

Η κόλαση  είσαι εσύ...