Κάθε φορά πού μου δίνεις πάτημα
γελάνε τά μουστάκια μου '
κι' άς αρχίζω νά σέ ειρωνεύομαι
γνέφοντάς σου θυμωμένα.
Είναι η κατάσταση τόσο βεβαρυμμένη από
αναμνήσεις
τού πεπερασμένου,
ώστε είναι απόλυτα φυσικό νά διαιωνίζουμε
τήν ασφάλειά μας...
Όμως Αγάπη, πρέπει νά παλέψουμε '
έχουμε χρέος στίς Ψυχές μας, στόν Κόσμο
καί τελικά στόν Δία
καί τήν Ήρα πού έσπειραν τά αέναα Σύμπαντα
τών εκπληρώσεων...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου