Τη Λήθη δεν την μπορώ

Την Λήθη δεν την μπορώ
μη μου μιλάς...
δεν είμαι γεννημένος εγώ γ'αυτό
μη μ'ακουμπάς...

Την Λήθη δεν την μπορώ
μη μου μιλάς...
με αετούς μόνο την ώρα μου περνώ...
σου λέω βρωμάς...

Την Λήθη δεν την μπορώ
γ'αυτό με κρίνεις...
σιγά να μην φαρμακωθώ
θύμα δεν πέφτω ανούσιας δίνης...

Υ.Γ: Σιγά μην κλάψω...
σιγά μην υποκύψω...
θ'αλλάξω τη σελίδα
και τις Μνήμες μου
στο νέο θα κρύψω...

Δεν θα πεθάνουμε ποτέ

Αντηχούν οι Μνήμες των περασμένων απόηχων
αμυδρά στις θύμησές σου...
Είναι οι ίδιες σκέψεις που σου γίνονται του τώρα τα δεσμά...
Κ'εσύ τι κάνεις γ'αυτό...?

Υ.Γ:Δεν θα πεθάνουμε ποτέ...

O φόβος του καινούριου(προσκόλληση)

Κυνιγάς οράματα...
επαναπαύεσαι πίσω απο αυτά...
στο όνομα του διαφορετικού...

Και όσο οι πίκρες δυναμώνουν
τόσο εσύ προσκολιέσαι στο παλιό...

Υ.Γ: Φύγε και ίσως έρθει...

Γιατί κλαις

Γιατί κλαις
σ'Αγαπώ μη μου λες,
κρύα καρδιά από παλιά
μια συνήθεια θυλιά.

Γιατί κλαις
σ'αγαπώ μη μου λες,
σε απέλπιδες προσπάθειες γυρνάς...
όλο χαλιέσαι...και σε εσένα ξεσπάς...

Γιατί κλαις
σ'αγαπώ μη μου λες,
ψεύτικα γελάς...
κ'όταν μένεις μόνος πονάς...

Ψυχή τί σου λείπει...
και τί να 'ναι αυτό...
ψέματα μη μου λες...
μη μου λες σ'αγαπώ...

Με Πορεία Αρχαιοελληνική

Στον Πυθαγόρα αφέθηκα και έγινα Έν
απ'τον Σωκράτη μαγεύτικα απ'τα γυμνά του πόδια...
Με τον Αριστοτέλη πλάι μου και με βήματα δηλά...
έχτισα την Αρετή με σύμβολα παλιά...

Στους αριθμούς κατάλαβα πως βρίσκεται η Αλήθεια...
απ'τα πρότυπα ξέφυγα τα Δυτικά...
και από την άκαρπη συνήθεια...

Υ.Γ: Ένα ευχαριστώ που σου χρωστώ...κ'ευγνωμοσύνη άλλη τόση...
       με προλαμβάνεις από τον χαμό...πριν η καρδιά ματώσει...

Πήρανε τα τσιγάρα σου Φωτιά

Πήρανε τα τσιγάρα σου Φωτιά...
οι σκέψεις έγιναν της καθημερινότητας αναθυμιάσεις,
ψάχνεις να βρείς άν νόημα έχουνε όλα αυτά...
μα άκρη δεν βγάζεις...
και στην Ψυχή σου πάλι θα ξεσπάσεις...

Άνθρωπος όπως λες πνευματικός (2)

Πηγαίνεις σε μέρη Ιερά
μια στο ένα μια στο άλλο...
τα διαπιστευτήριά σου για να καταθέσεις...

Άνθρωπος όπως λες πνευματικός...

Για να βρεις όπως λες τον Εσώτερο Εαυτό...

Υ.Γ:Ψυχή σε μάγεψαν στον δρόμο...

Μπερδεμένα λόγια (προς ποιητές)

Ποιήματα γράφονται πολλά...
μα ποιός κατέχει τον Λόγο...?
σχεδόν κανείς...

Μπερδεμένα λόγια ανέκφραστα...
θαμμένα από χρόνια στο ασυνείδητο...
ανεκδήλωτα...
και τώρα δεν ξέρουν που να κατευθυνθούν...

Μα είναι κ'αυτή μια Αρχή...
σαν αυτή που ξεκινάει  το 2013...

Είναι το Τέλος του ανεκδήλωτου-παλιού...

Ο ποιητής(ψυχογράφημα Εαυτού+Το γράμμα Μ)

Θα μείνω μέσα για να γράψω...
για να γνωρίσω την μοναχικότητά μου...
αφού άυτή Είναι η μόνη που δεν μπορούν
να μου αφαιρέσουν...

Θα μείνω μέσα για να γράψω...
για να παίξω με της Ύπαρξης τα μυστικά...
Θα μείνω μέσα για να κλάψω...
για να σε μυρίσω...ακόμη μια φορά...

Υ.Γ:Που είσαι εσύ...

Ρώτα τους Μύστες να σου πουν....

Πληγιάσανε τα λόγια και οι Αγάπες...
τώρα που ψεύτικα όλοι κοιτούν...
τώρα που μπήκε στη μέση το συμφέρον...
και ύστερα όλοι απορούν...

Πληγιάσανε τα στήθια μας από τις αναθυμιάσεις...
από τις κίβδηλες καταστολές...
που μας φυτέψανε με μια σφαίρα στο κεφάλι...
από τα ψέματα που μας μοστράρουνε τα Μ.Μ.Ε...
εμπρός για μια Ελλάδα νέα...λαέ του Κ.Κ.Ε....

Θυμώσανε τα παιδιά που είναι μέσα μας...
γιατι τα δέσαμε να μην πονούν...
όμως άλλοι αντέξανε...
Ψυχή ρώτα τους Μύστες να σου πουν...

Το γράμμα Μ (Εξομολόγηση...)

Αστέρι μου...καρδιά μου...μάγισσά μου...
σ'αγαπώ...με καμια άλλη ποτέ δεν θα μπορούσα να είμαι μαζί...
καμία δεν με αγγίζει όπως εσύ...
Αστέρι μου...καρδιά μου...μάγισσά μου...
συγνώμη άν σε πλήγωσα,χίλιες φορές ζητώ...
μα τα περασμένα δεν ωφελεί να τα θυμάσαι...
Αστέρι μου...καρδιά μου..μάγισσά μου...για Πάντα σ'αγαπώ...
το ξέρω πως σου είναι δύσκολο να το πιστέψεις...
μα η Αλήθεια μονάχα απ'το σημείο Μηδέν δημιουργείται...
Αστέρι μου,καρδιά μου...Ιέρειά μου...

Σε κοιτώ...

Σε κοιτώ κ'αν σε κοιτώ
που είσαι εσύ τον Εαυτό μου όλο ρωτώ,
πως να περνάς και που να είσαι
σε ποιον ψεύτη να προσποιείσαι...

Σε κοιτώ κ'αν σε κοιτώ
Ψυχή να ξέρεις σ'αγαπώ,
ποιον να κοιτάς και το γιατί
αδιαφορώ αδιαφορώ...

Σε κοιτώ κ'αν σε κοιτώ
ούτε τα μάτια σου πια δεν μπορώ να δω...
και τα ριχτάρια που φοράς
λες κ'έισαι αιτία συμφοράς*....

Υ.Γ: Η δικιά μου Αγάπη Είναι Φωτιά...

*Υποννοώ ότι δεν νιώθει άνετα με το σώμα της...και όχι ότι δεν ξέρει να ντύνεται...

Το γράμμα M (Δεν ξεχνώ...)

Από τα μάτια μου σε έλεγχο περνάς
όσο εσύ δεν με κοιτάζεις...
όσο άλλους και άλλες χαιρετάς,
εγώ αφουγκράζομαι μέσω του σώματος
την Ψυχή σου...

Παρατηρώ λοιπόν πρώτα τα μαλλιά σου,
μετά το πρόσωπο και τέλος τ'ανάστημά σου
που ΄Έρωτα λάμπει από διχόνοιες παγωμένο...
Παρατηρώ την ευλάβεια στα μάτια σου...
Σε ώρες αμέτρητες θάβω τον Χ(Κ)ρόνο στον Βραχνά σου...

Υ.Γ:Πολύ θα 'θελα Ψυχή να τον γνωρίσω...

Αγνώστου Ταυτότητος

Ω Θάνατε εσύ γλυκιέ...στην αγκαλιά της θέλω να με πας...
να μην πονώ...να μην διψώ...Ανάγκη να μην έχω...
μονάχα να γελώ...και τίποτε να μην κατέχω...

Γυναίκα και Λήθη

Πλάσμα επιρρεπές
που όταν χάνει την Αγάπη
τη Λήθη αναζητάει..
Πλάσμα επιρεπή
που εύκολα σε κολακείες υποκύπτει...
Πλάσμα ανασφαλές...
που ακόμα κ'αν όντως Αγαπά
πάλι τον εαυτό του θα καπηλεύει...

Υ.Γ: Γυναίκα είσαι νοσταλγός
που Πάντα τον Έρωτα έχεις Ανάγκη να εμπνέεις..
Γυναίκα είσαι μουσουργός
κ'ούτε που ξέρεις τι σου φταίει...

Το γράμμα Μ (Υπέρβαση Βουλήσεως...)

Μήνυμα σου στέλνω της Αγάπης μου,
πως δίπλα σου Πάντα θα είμαι...
ότι κ'αν κάνεις...ότι κ'αν πεις...
σε όποια πλάνη Ψυχή κ'αν μαγευτείς...

Υ.Γ:Η ώρα ήρθε η μοιραία...Όπως είσαι σ'αγαπώ...

Αμφιταλάντευση Λόγου

Τρέχω και φεύγω μακριά...
να μη σε βλέπω με εικόνες στο μυαλό μου...

Τρέχω και φεύγω μακριά
άλλη Ζωή να ζήσω...

Ο άλλος μου Εαυτός
με κυνηγά...
μα κ'ένας που μένει πίσω...

Μύστης αν θες να λέγεσαι

Άν θες Μύστης να λέγεσαι
το νου σου να έχεις ανοιχτό,
πάψε ξυπνητός να ονειρεύεσαι
και όνειρο να έχεις απατηλό.

Άν θες Μύστης να λέγεσαι
τότε μικρό κράτα καλάθι,
σε περιθώρια μη ταλαντεύεσαι
και στης Ψυχή μπίγεις αγκάθι.

Άν θες Μύστης να λέγεσαι
βουτιά να κάνεις στη Ζωή,
τότε δεν θα ονειρεύεσαι
και τη στιγμή θα 'χεις γευτεί.

Τέλος,Μύστης αν θες να λέγεσαι
πράξεις να κάνεις Ιερές,
τον Εαυτό σου προπάντως να ντρέπεσαι
και Ενθυμίσεις θα έχεις λαμπρές...

Υ.Γ: Μύστης μόνο λέγεσαι...όταν την Τέχνη κατέχεις της Μαντικής...
μόνος όταν πορεύεσαι στα Πλαίσια της Τελετής...

Άλλαξα πια γραμμή

Τώρα πίσω που κοιτώ
τις διαστρεβλώσεις συναντώ,
και πως εσύ μου το 'χες πει
σε εσένα να μη βασιστώ.

Μα εγώ το είδα αλλιώς
πως κάποιος μου το'πε οδηγός
και ίσως έτσι να 'ναι
μα τώρα αλλάζει ο πλοηγός...

Θα αφιερωθώ ξανά στον Εαυτό
μέσα στην ύλη θα πατώ
με πόδια όμως σταθερά
δεν τη πατώ όπως παλιά.

Χώρο θα δώσω στους φίλους,στη Ζωή
κάθε στιγμή θα 'ναι γιορτή,
χωρίς εσένα να σκεφτώ
μόνο γα 'μένα θα γλεντώ.

Άλλη γυναίκα-Ίέρια θα βρω
σε τάγματα να με μυίσει μυστικά,
με προσευχή θα γίνουν όλα αυτά
κ'αν είναι όλα όπως νομίζω
τότε θα έρθεις απο το πουθενά
και με Ψυχή και με καρδιά,
το σθένος θα 'χεις να μου πεις
''Σωκράτη μου σε αγαπώ''
πως πέρασαν όλα αυτά
''παιχνίδια έπαιζα κ'εγώ''.

Το γράμμα Μ (Πάγομα Ανάγκης)

Ψυχή μη κλαις και μη πονάς...
αφού το ξέρεις πως θα γίνει...
Ψυχή μη κλαίς και μη πονάς...
όλα για κάποιο λόγο έτσι συμβαίνουν...

Εκείνη άλλον τώρα έχει Ανάγκη...
κι εσύ Ψυχή...
με ήπιο τρόπο ν'απαντάς...
Με Αγάπη...
και πάλι βουτιά να κάνεις στη Ζωή...
με διαφορετική πορεία...σπυροειδή...

Από τον Δια(Νου) στη Καρ-δία

Εσύ Δια των Πάντων ο Πατέρας και χαλιναγωγός τον επιθυμιών μας,
εσύ που τόσα Άστρα κυβερνάς με Αρμονία και διέπεις κάθε σκέψη των βροτών και όχι μόνο....

Δια εσύ με τόσες ευλογίες και με τα τόσα μονοπάτια ανοιχτά...

Είθε απο τον Νου να μας πας μεσ' στη Καρδιά..
και στις Ιδέες μας υπόσταση να δώσεις....

Είθε τη Βούλησή μας από ατσάλι να σμιλέψεις
και να μας παραδώσεις επάξια στον Ερμή τον φτερωτό...

Γέννοιτο,Γέννοιτο,Γέννοιτο

Πρωτεραιότητες και στόχοι

Κάναμε τα φιλιά μας όνειρα
γιατι βάλαμε πρωτεραιότητα τους στόχους...
αφού όπως νομίζουμε είναι ανούσιο
ένα κορμί να γέυεσαι...και μια αγκαλιά του
να ποθείς...

Υ.Γ:Και όλα αυτά...εις τ'όνομα της Πνευματικότητος...

Τύπος Μιζέριας

Έλληνα(λέμε τώρα) ξέχασες τις ρίζες...
δεν ξέρεις που πατάς...
ποιον προσκυνάς...
γιατι και πως....

Έλληνα ξέχασες τις ρίζες
καταναλώνεις φίρμες,
κολόνιες ξενικιές
και μόνο ότι πεινάς ξέρεις να λες...

Έλληνα ξέχασες τις ρίζες
έτσι άρχισες τις μίζες...
δολοπλοκίες...
δάνεια και βίλλες...

Έλληνα πίστεψες ότι σου είπαν
για τη καταγωγή σου...
για την ιδιοσυγκρασία σου...
και έκανες καλά...

Αφού όπως σου είπα,ξέχασες τις ρίζες....

Υ.Γ:Kαι αμφιβάλω αν τις έψαξες ποτέ...

Μια Αγάπη δεν πεθαίνει

Μια Αγάπη δεν πεθαίνει μονάχα παγώνει για καλό...Σώκρατες

Ωδή στον Ήρωα

Ωδή στον Ήρωα
σε αυτόν που τους Ίππους έχει τιθασέυσει
και ηνίοχος έχει γίνει του μυαλού.

Ωδή στον Ήρωα
σε αυτόν που έχει συμπληρώσει τους άθλους του Ηρακλέους

που έχει σηκώσει το κεφάλι σ'αυτόν που επέζησε και πάλι.

Ωδή στον Ήρωα
Σ'αυτόν που έχει συλλάβει την Ιδέα
και έχει γυρίσει πίσω να το πει.

Ωδή σ'όλους αυτούς και τη Παγκόσμια Ψυχή...

Ωδή και στους Θεούς σ'αυτό το Ένα που ως
Έψιλον Δελφικό αναγνωρίζω...

Εαυτού Σεβασμός

Κάποιες φορές
θα πρέπει να κοιτάξεις πίσω
να κάνεις Έναν τελικό απολογισμό...
έτσι...για να καταλάβεις άν η άλλη είναι ''αντάξιά σου''
η όχι...
και΄αν Ανάγκη έχεις αλλού να κινηθείς...

Υ.Γ:Oι αετοί με τους αετούς και τα σπουργήτια με τα σπουργήτια....
Τέρμα οι χαριστικές...

Η ώρα ήρθε των Μυστών

                       
Ήρθε η ώρα των Μυστών να επιστρέψουν απο τους Νήσους των Μακάρων
και σαν τον Σωκράτη να ξεσκεπάσουνε τη Λήθη των ειδικών...
που ανταμοίβωνται με αργύρια...

Ήρθε συνοδοιπόρε η ώρα ότι γνώρισες από τις πτύσεις
στη μάνα Γη να δια-δώσεις...
χωρίς χρήμα, χωρίς αγέλες και υποτιθέμενες Στοές...

Ήρθε η ώρα της Αλήθειας να ξεσκεπάσει των αδαών σας τις πομπές
και των μεγάλων Πανεπηστημιακών ρητόρων (που με δικτάτορες ομοιάζουν...)
τις αμπελοφιλοσoφίες...

Ήρθε η ώρα όσοι εκμεταλεύονται την αναζήτηση του ανθρώπου για την Ιδέα του Αγαθού
να πιουν νερό από τον Ποταμό Λειμώνα και το ψέμα τους να διαδωθεί..

Υ.Γ:''Δάσκαλοι'',μάγισες και γκουρού...να Παν να προσκυνήσουνε αλλού...
εδώ Ψυχή Ελλάδα Είναι...Ελευθερία η Θάνατος...

Απάντηση Σωκράτους...

• 
  

  Όλοι μου γίνανε αλάνια...
  φιλοσοφούν και συμβουλεύουν...
  όλοι μου γίνανε αλάνια...
  και τ' αυτιά τους χαϊδεύουν...
  
  Όλοι ζυγιάζουν τους καϊμούς
  και σου μιλούν με νούμερα
  και επιστήμη...
  όλοι γιορτάζουν σπαραγμούς
  πως η Ζωή λεν Είναι οδύνη...
  
  Όλοι μιλούν για τύχη
  στους άλλους έτσι τα ρίχνουν,
  όλοι τα αίτια αποφεύγουν
  τους πιάνει ο φόβος και η ρίγη...
• Υ.Γ:Καλά Ψυχές να πάθετε...
  αυτό Είναι που σας αξίζει...
  η Θεία Νέμεσις χτυπά...
  και από ''λάδι'' δεν γνωρίζει...

Βαρέθηκα μόνος να σ'αγαπώ

Βαρέθηκα μόνος  να σ' αγαπώ,
και πίκρες να μου δίνεις
βαρέθηκα να σε σκέφτπομαι
και να μη ξέρω εσύ τι κάνεις.

Βαρέθηκα μόνος να σ'αγαπώ
και ''ρήτρες'' να μου βάζεις,
να είμαι ένα παιδί μικρό
και όλο τις φούριες σου να βγάζεις.

Αν θες Ψυχή μόνη να 'ρθεις
ότι ήταν να κάνω το 'χω κάνει,
μόνη σου να φαρμακωθείς
εμένα η καρδιά μου Είναι αλάνι.

Χωρίς να θέλει Αγαπά
Φωτιά Είναι όλα τα καίει,
δεν κρύβεται σε μια γωνιά
στον τοίχο σε στήνει
με στίχους αντι για σπρέυ.

Το γράμμα Μ (Λήθη παντοτινή...)

Θα γένω Αγρίμι όπως εσύ...
μες στον Βραχνά μου βουτηγμένος...
με Αληθινή όμως σιγή
κι όχι με ψέματα καλυμμένος...

Η ιστορία τράβηξε πολύ
το πένεμά σου να ενισχύσεις...
ξεχνάς όμως πως πια είσαι Γυνή
δεν έχεις Ανάγκη απομιμήσεις...

Πάντα στα ίσα θα χτυπώ
έτσι ήμουνα απο μικρός,
τη Λήθη εγώ δεν τη κερνώ
τώρα θα κάτσω νηστικός...

Υ.Γ: Αγρίμια μάθε είμαστε όλοι...
μα αυτό κακό δεν είναι...
κομμάτι είναι της Ζωής
όπως ποτό με αλκοόλη...

Φίλος να σου πετύχει

Σου είχα πει
να κόψεις τις ταμπέλες
κι όλες τις εκτιμήσεις,
λόγια δικά σου να μου λες
κι όχι απομιμήσεις.

Σου έδωσα μια ευκαιρία
δεύτερη
αφού πίσω σε ζήτησα,
μα εσύ τα ίδια έκανες
κι έτσι απλά σε μίσησα.

Τη καραμέλα μασάς τη κλασική
''για το καλό σου το 'πα,
γιατι σε αγαπώ και πρέπει ν'αλλάξεις ρώτα...''.

Μα εγώ σε βάζω στο σκαμνί
πως μέσα το 'κρυβες βαθειά,
πως το περίμενα αυτό
γιατι στο κεφάλι έχεις πολλά...

Υ.Γ:Σε περιμένω τώρα για συγνώμη
όπως σου έκανα και πρώτα,
μέχρι τότε όμως Ψυχή όντως αλλάζω ρώτα...

Το γράμμα Μ (Παιχνίδια ιστορικά)

Παιχνίδια παίξαμε πολλά
μα να σε δω πόσο αντέχεις,
το βάρος να 'χεις στη καρδιά
και όλο με νάζια να μου γνέφεις.

Τα κόλπα αυτά δεν τα 'ξερα
και ούτε στο πρόγραμμα τα είχα,
πάντα καρδιά μου ήμουν γυμνός
και σου 'κοβα τον βήχα...

Μα τώρα αυτά αλλάξανε
νόημα πια δεν έχουν,
αφού μόνο ενωμένες οι καρδιές
κάθε πόνο αντέχουν.

Ο υλιστής

Θέλεις στα πόδια σου μια γυνή άντρας Πάντα να νιώθεις, να κάνεις  έρωτα με τη κυρά να προσποιείσαι δυνατός.
Ύστερα να βγεις στην αγορά χρήμα να κυνηγίσεις, σπίτι να φέρεις τον παρά ν' αρχίσουν οι συγκινήσεις…
Μια άλλη σου πλευρά όμως σε τσιγκλάει, σου λέει πως είσαι γυμνός και κάτι σου μαρτυράει.
Πως το χρήμα μαζί στον τάφο ποτέ σου δεν το παίρνεις, και όσο κ' αν κάνεις σέξ το Ζεν δεν θα κατέχεις.... Κάνε λοιπόν στροφή μέσα σου αν θέλεις, να είσαι ολόκληρος, γερός γυναίκα να μη προσμένεις..

Ίσως

Το ξέρω ότι η έμπνευση με άφησε
για αυτό ίσως μίκρυναν  και οι στροφές
στα ποίηματά μου...
μα ίσως απλώς ύφος να άλλαξα
και να 'χω κάτι ποιο σημαντικό να πω...
γιατί το μέτρον Είναι άριστον...
και τα πολλά για τα σκουπίδια...

Αδάμαστος στο όνειρό μου

Έρχεσαι στα λόγια μου

πριν σε γνωρίσω καν...

γιατί έχω νιώσει την παρουσία σου 

πριν μπροστά μου εμφανιστείς...

και ταξιδεύω μέσα στη σιωπή σου...

είτε την ακούς...είτε όχι...

Υ.Γ: Για αυτό σου λέω μην επιμένεις...

πες ότι ίσως έτσι και να 'ναι...

Εγωισμός

Η καινο-νία έχει μάθει να είναι μετριόφρον και ταπεινή...να μη δείχνεσαι,να μη μην αναφέρεις τα ''ταλέντα'' σου...και όταν σου λένε ευχαριστώ ''τίποτα'' εσύ να λες.
Να ανέχεσαι τους άλλους ότι και να σου λένε και να τα έχεις με όλους καλά ακόμα και αν σε βρίζουν...Σε προετοιμάζουν απο μικρό ώστε όταν μεγαλώσεις να σου επιβάλουν όλων των ειδών τα μνημόνια...
http://www.youtube.com/watch?v=8LfUvi1bof8Και όταν δεις κάποιον που τα έχει αντιληφθεί όλα αυτά και έχει απελευθερώσεi αυτή την Ανάγκη...όταν δια-κρίνεις τη σιγουριά του...τότε όλο και κάποιον τρόπο βρίσκεις για να του δείξεις ότι δεν είναι ταπεινός και ότι είναι εγωιστής...
γιατί αυτό δεν το αντέχεις...θέλεις να είναι σαν και εσένα...θέλεις να είναι σαν όλη την άρρωστη καινο-νία..Γιατι αυτό έχει περάσει για φυσιολογικό...Και αυτό γίνεται παντού έχε υπόψιν σου...ακόμα και στις ''πνευματικές΄΄ομάδες...γιατι τι θα πει ''ακολουθώ μια διδασκαλία...?''