Απολογισμός ημέρας

Η ώρα περασμένες τρείς

ξημερώνει η Αυγή,

κάθισα λίγο μπας καί γράψω,

η μέρα αυτή, νά μήν χαθεί '

αφού πάλι η συνήθεια

μού καθήλωσε τό βλέμμα,

ήτανε μιά  μέρα ίδια

πού μού έζεχνε χολέρα.

Τό κεφάλι μή σηκώσω

κι' αδρανήσει η παγωμάρα,

λές καί από τήν Μοίρα τούτη,

νά γυρεύω 'γω σφαλιάρα.

Κι' άν δέν είχα τή Φωνή μου

τί θά ήμουν κάθε βράδυ,

πώς τόν κόσμο θ' απωθούσα

νά μή μ' άφηνε σημάδι...

Άχ τόν κόσμο τόν ρημάδι...

νά μή μ' άφηνε σημάδι...