Η Δύναμη τού κάποτε

Κάποτε φίλε μου, ήσουνα μές στή Ζωή ενεργός

καί απ' τά μαλλιά τήν άρπαζες

πρός τό μέρος σου.

Μπορεί νά αγχωνόσουνα, νά έσταζες ιδρώτα, 

νά απογοητευόσουνα, μά κοιτούσες κατάματα τήν εμπειρία....

Τώρα άλλαξες φίλε μου...

τό ξέρω, τραβάς ζόρια εκεί κάτω

στών ρευμάτων τόν Πυθμένα...

Τό ξέρω ότι αναστρέφονται

οι παρελθοντικοί σου διασυρμοί...

Τό ξέρω ότι από τά δάκρυα

παραπατούν τά πόδια σου

λόγο τού έντονου τρέμισματος τής συνήθειας...

Όμως νά θυμάσαι πώς δέν σπάει τό μονόπλευρο

εάν δέν δεχτείς αυτό τό κάποτε...

Αυτή είναι η Δύναμή σου....