Άγνωστο

...καί τί σημασία έχει τώρα πιά... δέν έχω σκοπό νά σέ ακούω νά σέ δώ .... δέν έχει νόημα μιά εικόνα ψεύτική νά αγάπώ... επανέρχομαι στή ζωή πού έχασα... συμπληρώνω τόν Εαυτό μου, ελεύθερο νά τόν υψώσω στής αφοβίας τού Διονύσου Ελευθερέα τήν αγκαλιά καί ωσάν τό Πήγασο μέ τό θράσος τού Σωκράτη νά πετώ...

Όλα τά αφήνω στήν απαλότητα τής Συμπαντικής Νομοτέλειας...

Η Δικαιοσύνη θά λάμψει καί πάλι όπως πάντα...