Ανάγκη Έρωτος

Οι Γυναίκες...
Ποτέ δέν τίς συμπάθησα
γιατί ανέκαθεν είχαν τό πάνω χέρι στό όχι καί στό ναί
στό πώς καί τό γιατί
Πάντα ήταν τά μοιραία θύματα.
Καί αναγκαστικά τό παιχνίδι του άντρα, ήταν νά βρίσκει τήν κατάλληλη στρατηγική
διατηρώντας πάντα τά αντίστοιχα μέτρα
παραπατώντας σέ ένα νήμα κομμένο
κάνοντας ορθοπεταλιές για ένα βλέμμα.

Σκέφτηκε καμιά ποτέ τους νά τόν ρωτήσει πώς είναι από ανωριμότητα νά σου ψήνουν τό ψάρι στά χείλη; Μήπως κάποιες φορές έχει δίκιο να παρεκτρέπεται; Μήπως καταβάθως είστε μαζοχίστριες;

Κι εγώ νά συμμετέχω για μιά ανάγκη γαμημένη...

Τήν άκρη θά τήν βρώ.