῾Η ὀρρωδία* παλλινδρομικώς τήν θύρα σου κτυπά,
ὅταν συχνά σου θερμαἰνει τη Νυκτιά
ὅπου εὐρίσκεται ἐντός σου.
Κάποιαι αὐξομειώσεις σου αντιπαλεύουν τόν Δία (Νού) καί τόν ῾Απόλλωνα ἀπεμπλέκουν νά σέ ἐνδύσει.
Τό ἕνα βήμα ἔκανες σωστό καί γιά κάποια ἀκόμη σέ συγχαίρω,
ὄμως Ψυχή μή στέκεσαι ἐπαέ,τήν φορά σου αὐτή ξετέλειωσέ το.
Τοιουτοτρόπως αἱ συνήθειαι θά καταστούν συνεχείς, καί τό ασυνεχές δέν θά σέ ταλαντεύει.
Μά θέλει δύναμη, ποτέ
μην τό αψηφείς ,ταῖς πράξεις ταῖς αντιπαρελθοντικές ὀπίσσω νά κοιτάζεις καί εἰς τό τώρα μέ απαλότητα νά θωπεύεις τόν νεανίαν τόν ἕνον.*
* ἕνος = Παλαιός *ὀρρωδία=φόβος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου