Η μοίρα του

Ερωτευμένος ξέχασες να ζεις

παρασυρόμενος από τους στοχασμούς

όλο με λέξεις γύρευες να βρείς

κούτες ασφάλειας και διαφυγής.

Πάντα όταν για λίγο άναβες το φώς

ο δρόμος έστρωνε είδες δεν ήταν μυστικός,

καταλάβαινες πως ξεγελιόσουν 

γιατί ήσουν νηστικός

μα σού έλειπε η σταθερότητα, 

μαζί της μάλωνες από μικρός.

Με ότι καταπιανόσουν έλεγες πως βαριόσουνα

μα ήτανε αδυναμία σου προσαρμογής,

εύκολα με όλα θύμωνες 
και χαρακτήριζες τη Ζωή απάτη

εύκολα τα σταμάταγες 
τη μοίρα σου φόρτωνες στην πλάτη.

Τώρα το προσωπείο αυξήθηκε

πιο μαύρο σου από ποτέ ενδύθηκε,

με πλανευτές ειρμούς σ' οδήγησε

με διάσπαρτη ευτυχία σε εκδικήθηκε.