Μυωπία ( Τάφ Κάπα )

Το βράδυ που πίνεις τα ποτά

οι τύψεις στα στήθη σου ξεφυσούν

κάποιον ξεσκαλίζεις να μαλώσεις με θυμό

τον δρόμο σου γιατί έφραξες μ' έναν πνιγμό.

Όλα ξεχύνονται στη φόρα

αυτά που εντός σου κράτησες

από παιδί μικρό,

κάποιον πρόθυμο παρακαλάς να σου ριχτεί

οι τύψεις επιτέλους επιβεβαίωση να βρούν.

Μα εγώ τα πέρασα παλιότερο καιρό

με τον θυμό δεν θέλω ποτέ να ξανασυστηθώ,

μέσα μου ο καθρέφτης σου δεν λειτουργεί

- λυπάμαι -, να σε εξυπηρετήσω δεν μπορώ.

Το βράδυ δεν έπινα ποτά

μα οι τύψεις εβάραιναν κι' εμένα,

κάποιον και εγώ για να μαλώσω επαρακάλαγα

και με την αδιαφορία της το πλέρωκα αδρά.

Τώρα όμως έβγαλα της μυωπίας τα γυαλιά

αφού πρώτα ανασκουμπώθηκα προχώρησα μπροστά...