Μένω μόνος
μέ τόν ἐαυτὸ μου
καί πικρά χαμογελώ
ἐρωτευμένο τό μυαλό μού
μά ὄλο λέω νά τ' ἀρνηθώ.
Εργάζομαι σκληρά
τήν ἀδύνατη να βγάλω πρός τά ἔξω
πλευρά μού,
μά ὄ ἀγών αὐτός μού φαίνεται στημένος
ἀπ' τών Θεών καί τών Δαιμώνων σάς τό πεπρωμένο.
Κι' ἔτσι το φεγγάρι ἀπ' ἔξω τό κρατώ
στά ὄνειρά μού ἐκλειδωμένο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου