Συνειδητοποίηση Αγάπης

Αυτή η παράσταση

τράνταξε την εγρήγορσή μου,

όσα μέχρι τώρα είχα στο ασυνείδητο θαμμένα

ή απλώς έβλεπα κάπου κάπου τις σκιές τους

από την επίμονη και επίπονη εργασία με τον εαυτό μου,

ξύπνησαν ξαφνικά με δάκρυα παθιασμένα

σαν ένα κύμα Φωτός να μου ενθύμισε πως έχω ακόμα

προσκολληθεί στη μοναξιά.

Όταν επέστρεψα στο σπίτι

και έβαλα εμπνευσμένη μουσική,

ήρθε ένα δεύτερο κύμα

να με αποτελειώσει

σαν κάτι νάθελε να σιγουρευτεί

πως δεν θα το ξεχάσω ποτέ...

πως θα σταθεροποιήσω τα νότα μου.

Δεν ήταν ένα κύμα απλό.

Αυτό ήτανε τσουνάμι.

Ποιόν να ευχαριστήσω τώρα...;