Άρνηση σκοταδιού

Η μέρα απομακρύνεται,  ακόμα μια μέρα χαμένη

αγωνιωδώς ζητάς το βράδυ να σε αποζημιώσει.

Τα Σαββατοκύριακα σε πιάνει άγχος απ' το πρωί

την ώρα σου πως να περάσεις

αφού όταν μένεις μόνος σου οι σκέψεις σε τρελαίνουν

για το ότι δεν εργάζεσαι κανέναν δεν κατηγορείς

αφού για εργασία ούτε που ψάχνεις.

Στο δημόσιο έχεις μπλέξει τόσα χρόνια με συμβάσεις

κι αυτό που ποθείς ως επάγγελμα ν' ακολουθήσεις, κοστίζει...( δεν νιώθεις άνετα με εσένα, πόσο μάλλον με τις γυναίκες...)

Είδες Ψυχή πως χτίζεται το χρέος...; ( κι από την ποίηση και την φιλοσοφία, χρήματα δεν βγαίνουν...)

Άντε τώρα να το ξεπληρώσεις...