Ο θάνατος του ποιητή

Ο ποιητής πεθαίνει

όταν παλεύει με τις ανασφάλειές του

και οι σκέψεις στροβιλίζονται

στο αταίριαστο

όταν από την πολύ μοναξιά

αισθάνεται τον Κορεσμό

όταν κοιτάζοντας τα γραπτά του

δεν βρίσκει χρώμα

όταν χάνει τη Σύνδεση

λόγο του ανεκπλήρωτου

της ύλης.

Και τότε ως γνήσιος βροτός

τον επόμενο φόβο του

φοβάται...

Στο σημείο αυτό

οι φίλοι είναι η ανάσα

εξαγνισμού του.