Το Αληθινό Είναι το Αόρατο

Θα υποκύψω στη θλίψη των σκέψεων...
στου πραγματικού αόρατου Κόσμου
που μου κρατάει την Ψυχή ακόμα καθάρεια
και μου θυμίζει τις ενσαρκώσεις των προηγούμενων Ζωών...

Θα ανατρέξω στο πεπερασμένο
να γυρέψω τις επιπτώσεις των ενεργειών μου...
αυτές που έβαψαν με μαύρο τον Αιθέρα και με ντροπή
οι Αναμνήσεις με κυνηγούν...

Θα κοιτάξω κατάματα τα τέρατά μου
μπας και σώσω τα εναπειμόναντα εγκώσμια ντουμάνια...
με σκέψεις Φωτός...και εγρήγορση του ποιος είμαι...

Θα γυρέψω εσένα στους Δελφούς...
στο Κέντρο του Είναι...

Με κλάμα θα σπάσω τη σιωπή...
με ηρωικά φιρμάνια...