Μάνα σπούδασα τον θάνατο

Εγώ Μάνα σπούδασα τον θάνατο...
σε σκέψεις πέταγα του στοχαστή...
τον πόνο τραγούδαγα στο βλέμμα μου,
παρηγοριά είχα τη σιωπή.

Κανόνες δεν έβαλα ποτέ
κ'όταν θύμωνα το Σύμπαν το ένιωθε...
δεν υποτάχθηκα ποτέ...
κανείς κάτι δεν με έμαθε...

Εγώ μάνα σπούδασα τον θάνατο...
κ'όλοι με είχαν για περίεργο,
το ίδιο θυμάσαι έλεγες κ'εσύ...
πως δεν θα μπορούσα να συννενοηθώ...

Υ.Γ: Έτσι κ'εγώ σου θύμωνα...
κ'άρχισα να σε μισώ...