Όπλο η πένα μου,οδηγός μου η Ψυχή...στήνω τη μέρα μου με μελάνι στη πληγη...βλέπω τις νύχτες σου να γυρίζουν εδώ και εκεί...λάσπη μυρίζουνε και ψεύτικη χλιδή...Κ'εγώ στα γράφω στο μάτι να σου μπω...κλείνω τον τάφο μου κ'απο ψηλά παρατηρώ...Υ.Γ:Αντέχω ακόμα...Φωτιά είμαι και καίω...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου