Απλότητα

Κάπου κάπου δεν έχω τι να πω μα τόσο θέλω να γράψω...Προσφεύγω σε λέξεις

και φράσεις μαγικές που σε λήθαργο θα σε οδηγήσουν...Ξάφνου διαβάζω δυο λόγια απονιάς...ανθρώπινα και απλά...Και τότε θυμάμαι στη πραγματικότητα να επιστρέψω...και γράφω το πιο ωραίο ποίημα...