Τις μέρες τούτες
εξύπνησε πάλι η συνείδησή μου
με νοερό σημάδι,
μ'Ένα σου χάδι προσμονή
και μια γλυκιά κουβέντα γ'αφορμή...

Τις μέρες τούτες
νοιώθω πιο ζωντανός ακόμα,
από τη μέθη έπεσα σε κόμμα
και με τελεία πήρα μπρος...

Αφού το ξέρεις μ'αγαπάς
τη καρδιά σου τί τη πονάς,
κ'ας σ'έχω πληγώσει πιο παλιά...
Τώρα αυτά περάσανε στην ιστορία...
όταν ήταν να με κάψεις μ'έκαψες...
Στο τώρα τι ζητάς...στα ίδια μέρη να με πας?
ή μήπως για Πάντα θες να φύγεις...?