Δεύτερη ενθύμηση (Εννεάγονο...)

Βγαίνω συχνά στον Ουρανό

κοιτάζω τα Αστέρια.

Το Σύμπαν με πνίγει

και τότε τ' ανοίγω τα χέρια.

Σαν κάτι να περιμένω να μου δώσει...

Φοβάμαι γαρ...

Το Αιώνιο...

Σαν κάποιο Όνειρο...

να μου μιλά...

Αντιλαμβάνομαι τα Θεία Γένη...

πως κάτι εκεί ψηλά...

με περιμένει...

Υ.Γ: Θα τα πούμε στους Α-Δελφούς Ψυχή...

στο Κέντρο του Είναι...