Συναισθηματική αστάθεια

Αυτό τό άκαιρο συναίσθημα

που σού αναδύεται ώς ξεφύσημα κενοδοξίας

καί δικαιολογίας απομάκρυνσης από τή Ζωή,

έχει ώς αποτέλεσμα εκείνο τό κούμπωμα

που από μικρός σάν γρίπη περιστρέφεται στό Είναι σου

θυμίζοντας τή κίνηση τών ηλεκτρονίων 

γύρω από τόν πυρήνα του Ατόμου αλλά καί γενικότερα

απ' όσο αντιλαμβάνομαι, τήν δομή τού Σύμπαντος Κόσμου.

Δέν με ενδιαφέρει ο χαρακτηρισμός.

Αναρωτιέμαι μόνο, πώς μπορεί νά φύγει καί εάν σχετίζεται

όπως υποπτεύομαι, μέ τόν εξευμενισμό του Άρχοντα του συναισθήματος/ύδατος,

Ποσειδέσμου (Ποσειδαών-Ποσειδών ) καί ειδικότερα, μέ τήν σχέση που έχω μέ τήν Μητέρα μου ώς προσωποποίηση τής Γαίας...