Κολαστήριον (θυρεοειδής (θἠρίον...) αδένας

Πάλι μόνος
δέν έχεις πού νά πάς
τούς φίλους έδιωξες
τόν εαυτόν σου τυραννάς.

Ερωτεύεσαι ένα σύμπλεγμα
( ή το χειρότερο, νομίζεις...)
την κεφαλἤν σου σπάς
και το σώμα σου αφορίζεις.

Οι λύσεις βρίσκονται αλλού
μα προτιμάς να αυτοκαταστρέφεσαι
μαζεύοντας σημάδια τύψεων κατά του εαυτού,
μετά σἰωπηλά να απομονώνεσαι
και ῍ τα ξεπέρασα ῍  να λες.
Γι' αυτό και επιστρέφουν
στον θυμός σου σαν θεριά
( το βράδυ που νιώθεις τον πνιγμό...).

Υ.Γ: Ψυχή λίγα τα λόγια και δουλειά...