Όλη την μέρα
μόνος γυρνάς
ξεγελώντας σε
πως στην μοναχικότητα
ασκείσαι
μα η Αλήθεια αιωρείται
στις σκέψεις σου, στο
σώμα σου,
παντού.
Επαναλαμβάνεις μια
παιδική συνήθεια
αντικοινωνική,
επικριτικά βιαστική.
Σε χαρακτήρισαν απόμακρο
και εσύ τους χαρίστηκες
γιατί
η διαφορετικότητα έλειπε
τότε από το λεξικό
( δεν υπήρχε
Μπαμπινιώτης...)
Σήμερα γνωρίζεις
πως η Ζωή σου φέρνει
εκείνες τις καταστάσεις
που χρειάζεσαι για να
εξελιχθείς.
Πως δεν υπάρχει καλό και
κακό.
Μόνο η αποδοχή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου