Κι εἴχες πει
ὄτι ἠρεμέις ὄταν μαζί μου ὀμιλείς
κι εἴχες πει πως φιλικά θες να τα λέμε.
Κι ὄμως ἐπέρασαν αι μέραι
και ἀπἐμακρύνθεις σαν τον χαμό
και δεν ἀπἤντησες ξανα ποτέ
πλην κάποιον λόγων τυπικών.
Κι εἴχες πει
ὄτι με ἔβρισκες ἐνδιαφέρον
και για ὀλίγο μου ἀνοίχθεις
κι εἴχες πει ὄλα αὐτά τα ὠραία
ψέματα,
μόλις σε πλησίασα δειλά ἐκρύφθεις.
Είναι η φωνή μου ἄγρια κραυγή
που ἔτοιμη ἀν δεν εἴσαι την φοβάσαι...
ὄτι ἠρεμέις ὄταν μαζί μου ὀμιλείς
κι εἴχες πει πως φιλικά θες να τα λέμε.
Κι ὄμως ἐπέρασαν αι μέραι
και ἀπἐμακρύνθεις σαν τον χαμό
και δεν ἀπἤντησες ξανα ποτέ
πλην κάποιον λόγων τυπικών.
Κι εἴχες πει
ὄτι με ἔβρισκες ἐνδιαφέρον
και για ὀλίγο μου ἀνοίχθεις
κι εἴχες πει ὄλα αὐτά τα ὠραία
ψέματα,
μόλις σε πλησίασα δειλά ἐκρύφθεις.
Είναι η φωνή μου ἄγρια κραυγή
που ἔτοιμη ἀν δεν εἴσαι την φοβάσαι...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου