Φάλτσες νότες

Μόνος ξανά

βολτάρω στην Ερμού,

τον στοίχο μου ξυπνήσαν

τα λόγια του αοιδού.

Μνημονεύτηκα σκηνές

μαντζόρε νοσταλγίας,

κι ένα μπέρδεμα ισχυρό

ίσως μιας φάλτσας ιστορίας.

Εσένα πως σε ξεφύτρωσα

από ποιά πηγή σε ανέσυρα,

ποιά είναι τα εμπόδια

ποιά λέρα πήρα για προίκα.

Πάντα όλα τα συμμάζευα

σε σφαίρες του μυαλού,

όμως με εσένα εξαφάνισα

κάθε σημείο κλονισμού.