Αχ να' τανε χάρτινα τα μάτια μας
να τσαλακώνανε, όπως τσαλακώνεται η καρδιά
αχ να μπορούσαμε ευθύς να βλέπαμε ότι δεν βλέπουμε
από την ξένη λησμονιά...
Αχ για μια φορά μονάχα να εκφραζόμασταν
έξω απ' του κόσμου τα δεινά...
Αχ να τώρα να σ' είχα θάλασσα... στα πόδια μου μπροστά...
Σ΄ αγαπώ, μ' αγαπάς
μα ξεχνώ μα ξεχνάς...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου