Δίχως όρια

Παλιότερα

κοίταζα φωτογραφίες γυναικών

και έγραφα στίχους

για τον χαρακτήρα και την Ψυχή τους

εκείνες μου έλεγαν Πάντα ότι είχα δίκιο

μερικές φορές όμως μου 'λέγαν δάκρυζαν

κατάλαβα πως το παιχνίδι αυτό δεν το αντέχουν όλοι και όλες

                  -λογικό μου ακούγεται-

κ'έτσι το σταμάτησα...

Το παιχνίδι όμως, παραμένει με άλλη μορφή...

το καταλαβαίνω πως πολλές φορές αυθαδιάζω

              -άθελά μου βέβαια-...

μα κ' άλλες ηθελημένα (όταν με τσιγκλάς ή για να επιτευχθεί η Κάθαρση...)

αυτό είναι το τίμημα του Αιθέρος...

Είναι η Φύσης μου Σωκρατική... τι να κάνω...