Αντιλαμβάνομαι τα λόγια
και τις σχέσεις Ανάγκης
αντιλαμβάνομαι το
μάταιο ταξίδι του Κόσμου τούτου
κάποιες φορές που μένω
σιωπηλός και με λιγώνουν τα δάκρυα...
και τότε τους διώχνω
όλους και κλείνομαι στον Εαυτό...
καταβυθίζομαι στα
αμπάρια του θανάτου και στου Έρωτα την σαγήνη...
Δεν μιλάω για τον Έρωτα
των παθών φυσικά.... αλλά για την Ουράνια Αφροδίτη
γι' αυτό το σπέρμα που
συνεχώς ανακυκλώνεται όταν έχεις την επίγνωση των στιγμών
και της θεϊκής καταγωγής
σου...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου