Κυριακή 31 Μαρτίου 2013

Πέθανα-ξυπνησα


Μια μόνο αναλαμπή
ίσως λίγων ημερών
και μετά πάλι παραδίνομαι
στον θάνατο που τόσα χρόνια έχτιζα.

Αταίριαστοι συφερτοί
από το ένα σημείο στο άλλο,
λόγο της έλλειψης πρωτότυπων ιδεών.


Βαρέθηκα αυτή την κατάσταση
κάπου παρηγορούμαι όμως
όταν μιλάω με άλλους
και μου λένε πως βρίσκονται στην ίδια ξεραΐλα,
ανακουφίζομαι.

Ποιο είναι το νόημα τελικά
λίγη κουβέντα, λίγη κατανόηση,
και πάνω απ' όλα το μοίρασμα της μοναξιάς...

Μόνο μαζί μπορούμε να νικήσουμε τον θάνατο
μόνο μαζί θα πετάξουμε από των συμφερόντων τους δυνάστες
μόνο μαζί μπορούμε να γράψουμε καλύτερη ποίηση
να κάνουμε καλύτερες ζωγραφιές...

Και επάνω άλλωστε πάλι μαζί θα είμαστε... μα τότε σαν Ψυχές...


Χωρίς τίτλο

Είναι τα λέλουδα θάλασσες
κύματα στα μαλλιά σου,
το βλέμμα σου η ξαστεριά
στα άπειρα πελάγη.

Είναι η χάρη σου λευτεριά
το πρόσωπό σου η αγάπη,
θα 'θελα μαζί να φεύγαμε
επάνω σ' ένα άτι.

Κι αν το κορμί σου ειν' λησμονιά
από του Κόσμου τ' απομέρια,
αυτή η σπονδή θα 'ναι γλυκιά
κι ας ειν' τα χέρια σου μαχαίρια.

Με ΄΄τραβάει΄΄ κάτω η Γη

Φωτιά έρχεται κάτω απ' τη Γη
πανίσχυρη να με κάψει,
να μη μ' αφήσει ν' αγαπώ
αφού τη Μάνα έχω ξεγράψει.

''Που πας μου λέει γιε
χωρίς να με πατήσεις,
τον Ουρανό θέλεις να δεις
πριν καν να με γνωρίσεις;

Τί τούτη είναι απαίτηση
και ποιός θαρρείς πως είσαι
μπροστά σου δεν βλέπεις τη γιορτή;
απ' τον εαυτό σου λοιδωρείσαι.

Τί μάγια πας να κάνεις
θες να με υπερπηδήσεις;
τον Βούδδα παριστάνεις
δεν θέλεις να με ζήσεις;

Άλλαξε νότα σύντομα
έχει χτυπήσει καμπανάκι,
Δύναμη βρες και  αφορμή
να έρθει το μεράκι...''

Σάββατο 30 Μαρτίου 2013

Ελληνικός...


Δεν είναι κατάσταση τούτη
με τις σκέψεις από άγνοια στη χώρα σου να ασελγείς
Τίποτα καλό να μην της βρίσκεις να παίζεις το παιχνίδι τους
και μετά να έχεις έποψη και λύσεις να προτείνεις...
Τα χάλια τους έχουν παντού και χειρότερα μη σου πω
κι εσύ παλεύεις άχρηστους να μας βγάλεις.
Πού πήγε η ευγνωμοσύνη σου γι αυτά τα δώρα που 'χεις
όλα δεδομένα τα θεωρείς και ψάχνεις τα καλύτερα
όμως ξέχασες τόσα χρόνια πως κοιμόσουν...
Δεν έχει θάνατο η Ελλάς δεν είναι το γραφτό της
γεννιέται από το χώμα της μέσα από κάθε Iερό της...
Επέστρεψε στις ρίζες σου, στο Ελληνικό το Πνεύμα
και ξέχνα τα παρασάγκαλα απ' έξω που 'χουν έρθει,
σε βάφτισαν Ινδό, σου 'παν μετά για τον Χριστό
κ' εσύ τα απαρνήθηκες όλα, και τώρα ούτε
τη σκέψη σου δεν μπορείς να ορθώσεις...


Παρασκευή 29 Μαρτίου 2013

Έχω απόψε διαίσθηση



Κρατάς μυστικά, τ' Ουρανού
τα στολίδια,
μόνο εσύ με νικάς
και με πας σε ταξίδια.

Έλα κοντά μου με φωτιές
 να σε λούσω,
μου πήρε καιρό 
τη καρδιά μου ν' ακούσω.

Μου λείπει ο κόσμος
του λωτού του το άνθισμα,
σου λείπει το Κέντρο
της σιγουριάς το πιοτό
όσα έχεις εσύ, δεν τα έχω εγώ.

Έχω ποντάρει τα Πάντα
στην εσώτερή μου Φωνή,
έχω απόψε διαίσθηση
με καμπάνα γραμμή...
πως αυτό που μου λείπει
καρδιά μου είσαι εσύ.http://www.youtube.com/watch?v=RU8H7W8PT5Y






Συνομιλία

Περιφέρεια:

Φοβάμαι τον εαυτό μου
μην με πειράξει κάτι
μην μπλεχτώ στα δίχτυα κανενός
και γίνουν όλα στάχτη.

Σε ποιές απ' όλες τις διαδρομές
πρώτα να ξεκινήσω,
ποιές να αναβάλω
και σε ποιές να κάνω πίσω...

Κέντρο:

Μ' αφού ξέρεις αυτό δεν γίνεται
δεν καταλαβαίνω που σταματάς
σε ποιά όνειρα παγιδεύτηκες
και ειμαρμένες θε να χωστάς...

Τις διαδρομές, όπως θυμάσαι
τις ζεις κι' έπειτα αποφασίζεις,
ποιά σου κάνει και ποιά όχι
όταν ο φόβος σε λυγεί
σε διαπερνάει ξιφολόγχη...

Δεν καταλαβαίνω τι σ' έχει πιάσει
αφού το ξέρεις η Ύπαρξη πως σ' Αγαπά,
και το Δαιμόνιο σ' αποτρέπει…
πριν της βροχής τη λασπουριά
ψιθυριστά στ’ αυτί σου γνέφει...



Διδαχή


Τόσος καιρός
περνάει απαρατήρητος χωρίς εσένα στο πλάι
έχω κατασκευάσει εικόνες ψεύτικες για να σ' έχω εδώ
(όχι, δεν θέλω να σε κατέχω καρδιά μου, συμβολικά το λέω...)
μου χαμογελάς και λιώνω, το μυαλό σταματάει μαζί με τον Πατέρα των Συμπάντων Χ(Κ)ρόνο
και οι Μυήσεις μια μια με προσκαλούν στον τόπο τους.
Θέλω να με διδάξεις πως ν' Αγαπώ, πως να γίνομαι δεκτικός και να απολαμβάνω τη Ζωή
τα πάντα, πως να ξεσκουριάζω από τα βαθυστόχαστα γιατι....

Πέμπτη 28 Μαρτίου 2013

Εύκολα μη λες πως Αγαπάς


Όταν λες πως Αγαπάς
Μα την φράση ‘’χωρίς όρους, την ξεχνάς’’
Να ξέρεις πως τότε θα πονάς,
Γιατι κάτι μέσα σου θα ζητάς
Κι’ όταν αυτό θα έρχεται θα κλαις…
Δεν έχει λόγο η Αγάπη
Δεν την αγγίζει ο πόνος
Γι’ αυτό μη λες πως Αγαπάς.
Με πράξεις να το δείχνεις…
Ψυχή μην κάνεις τσίχλα την Αγάπη
Είναι ποιότητα βαριά… να σε τσακίσει επιστρέφει,
Επίτηδες αλλάζει τη μεριά…

‘’Η αρμονία, είναι διχόνοια, η ενότητα είναι αντίθεση. Αυτό είναι το κλειδί όλων των Μυστηρίων’’Osho

Είσαι εδώ...;.Μαζί μας...;



Κάποιες φορές
που κάτι μ' ενοχλεί, παρατηρώ το Άγνωστο
οι αναπνοές τότε βαθαίνουν και με χάνω...
μια φωνή μου φωνάζει: ''Είσαι εδώ...;. Μαζί μας...;''.
Σαν να έχω πετάξει αλλού μα να πρέπει άδεια να ζητήσω...

Αναπνοές θανάτου τις ονομάζω...
Με δάκρυα με καλούν...
Κ' εσένα τότε σκέφτομαι...
γιατι έχω Ανάγκη να ''πεθάνω''...
και μόνο εσύ θαρρώ, μπορείς να με σκοτώσεις...

Τετάρτη 27 Μαρτίου 2013

Ασκητής Πόλεως


Εγώ γεννήθηκα για να διαβάζω και να γράφω
να μένω ώρες πολλές μόνος και να φιλοσοφώ,
γεννήθηκα ν' ακούω μουσική και σιωπηλά
να καταδύομαι στον θάνατο.

Τα ακροδάχτυλα και το κεφάλι μου πονούν
σαν ρίχνομαι στην Τέχνη του ωραίου,
δακρύζουνε τα μάτια να γράφω κρυμμένος στην οθόνη
ακολουθώντας το πνεύμα της εποχής.

Τα τυπικά δεν τα αισθάνομαι, τα πρέπει των καιρών
πιστεύω  όμως  στην επικοινωνία, στον εαυτό μου,
στα λεγόμενα ''άπιαστα όνειρα'' και σε σημάδια οιωνών…





Επίγνωση

Τώρα συνειδητοποιώ
πως τόσο καιρό
δεν εστίαζα τις σκέψεις και τα γραπτά μου
στο Φως που έχεις μέσα σου
αλλά τόνιζα τα σκοτάδια σου
μόνο κάποιες φορές σου έλεγα
λόγια Αγάπης,
όμως κ'αυτά, μετά τα αναιρούσα
γιατι όλοι έχουμε μεγαλώσει
με κοινωνικές προσταγές
Παπάδων, Γονιών και κάθε λογής εξουσιαστών...
Οι φωνές μας κατατρέχουν
και η Κάθαρση, Είναι η ανάσα μας...
Γι 'αυτό σου ζητώ μια (νέα) αρχή...

Συγνώμη (αν και το ξέρω πως το 'χω ξαναπεί...)


''Ο θρησκευτικός άνθρωπος, είναι σίγουρα αντιφατικός. Ο ηθικός, είναι σταθερός. Στον ηθικό άνθρωπο, μπορείς να βασιστείς. Στον θρησκευτικό, ποτέ.''. Osho

Ελεύθερος

Θέλω να γίνω ποιητής
να είμαι εφτάψυχος...
Να χορεύω στο Άπειρο με το Σέλλας...
Το όνειρό μου να μην ξανάρθω εδώ...

Τρίτη 26 Μαρτίου 2013

Ουδέτερο αίσθημα


Αντιλαμβάνομαι τα λόγια και τις σχέσεις Ανάγκης
αντιλαμβάνομαι  το μάταιο ταξίδι του Κόσμου τούτου
κάποιες φορές που μένω σιωπηλός και με λιγώνουν τα δάκρυα...
και τότε τους διώχνω όλους και κλείνομαι στον Εαυτό...
καταβυθίζομαι στα αμπάρια του θανάτου και στου Έρωτα την σαγήνη...
Δεν μιλάω για τον Έρωτα των παθών φυσικά.... αλλά για την Ουράνια Αφροδίτη
γι' αυτό το σπέρμα που συνεχώς ανακυκλώνεται όταν έχεις την επίγνωση των στιγμών
και της θεϊκής καταγωγής σου...http://www.youtube.com/watch?v=MEpRnX5wYj4



Το γράμμα Σ(Σωθήκαμε...)






Μου ‘λεγες να μην αργώ στα ραντεβού
πως δεν συνεννοούμουν
μια γνώμη άλλαξα, γιατι ήμουν στις κακές μου...
Μα εσύ δεν χάριζες κάστανα
τα νύχια ήθελες να μυρίζω...

Συνέχεια μου ΄λεγες τα ίδια
παρόλο που έβλεπες πως κλοτσάω
(μα ξέρω, το 'κανες από ενδιαφέρον)
όμως να με πείσεις άθελά σου προσπαθούσες...

Κάθε που σου συνέβαινε
το φόρτωνες σ' εμένα,
μια φορά που στο' πα
ήσουν τσαντισμένη...

Ξανά δεν έκανα αναφορά
(παρόλο που συνέχιζες να το κάνεις)
μα ούτε αυτό εκτίμησες...
από εγωισμό δεν το 'δες...

Τώρα κρύφτηκες
να κάνεις την καλή,
θαρρείς με φόρτωσες με ενοχές...
σαράκι έχεις στη Ψυχή
κ' αντίξοες μομφές...

Συχνότητες Θανάτου


Το σώμα σου μιλά
εκδηλώνοντας τα συμπτώματα
(κλείδωμα φόβου προηγείται)
δεν ξέρεις τι και πως να πρωτοκάνεις
απ' τη πολύ την θέληση πασχίζεις να νικάς...

Τα αντισώματα ζαλίζονται απ' την τόλμη
ανεβάζοντας τη θερμοκρασία του σώματος
ο ιδρώτας στάζει τρέμουλο, (θυρεοειδής αδένας)
και οι ανάσες σου γίνονται ισχνές...

Θες να τσαντιστείς μα δεν μπορείς
από οργανική αδυναμία...
σε γυρνάει σε θλίψη/απογοήτευση ο θυμός...
Όλα είναι μαύρα λες... τα προσπερνάς...
Κλείνεσαι... δεν Αγαπάς...

Τι μεγάλη τέχνη που 'ναι η αποδοχή...
Δεν σε δεσμεύει ο κόσμος... αλλά η επιλογή...http://www.antinews.gr/2012/03/29/153775/






Δευτέρα 25 Μαρτίου 2013

Του Αιθέρα



Στου Έρωτος τη Λύρα τ' άκουσμα
σε ξέβγαλε της Καλαμάτας η θάλασσα,
και σ' έναν άμορφο ρυθμό σε έσυρε
σ' εσένα πλάι την Αρμονία έγειρε...

Μούσα είσαι κ' αηδόνι
και η χάρη σου
την καρδιά μου την πληγώνει,
στάχτες έχτισα με τον θυμό
μα πάντα σ' είχα και σ' έχω στο μυαλό...

Τις σκέψεις τώρα έκανα γραφή
κάθε εικόνα σου είναι γιορτή,
χαμόγελο πικρό στο Άπειρο
Πνεύμα σοφό κ' Αρχέγονο...http://www.youtube.com/watch?v=lhxFjkDPotk




Άβουλα πλάσματα γινήκαμε


Επειδή δεν αντιλαμβανόμαστε το Θείον, στην τυχαιότητα  λιποψυχούμε... Και έρμαιο γινόμαστε των δυναστών και κάθε λογής παρατρεχάμενων και ''ειδικών''... 
Ύστερα, ευθύνες αποδίδουμε σε άλλους... 
Πλάσματα άβουλα γινήκαμε σαν τη κατσίκα και τον χοίρο...

Ξεχάσαμε τις ρίζες μας αδέλφια...

Κυριακή 24 Μαρτίου 2013

''Γυναικοκατακτητής''


Γυρνάς μ' ένα ποτό στο χέρι
στα μπαράκια
(των ενοχών σου ενθύμιο)
ψάχνοντας θήραμα για την σάρκα.

Την γυναίκα (‘’σερνικός’’ εσύ)
την άφησες πίσω και καυχιέσαι.
''Για χαζό με πέρασες...?''.

Η πρώτη ματιά σου
κατασκοπευτική δηλώνει.
Έναυσμα ηδονής.
Το βλέμμα σου καθηλώνει.

Το χιούμορ σου είναι κρύο
καθ' ότι δεν σε νοιάζει η Ψυχή.
Φοβάσαι όμως να πλησιάσεις
(πλην του τρίτου τουλάχιστον ποτού).

Σάμπως ότι και να της πεις
δικιά σου δεν θα 'ναι...?

Οι αετοί με τους αετούς και τα σπουργήτια με τα σπουργήτια...







Ευγνωμοσύνη



Η μοναξιά
δεν είναι Αληθινή,
προέρχεται από τον φόβο
Γ' αυτό διαστρεβλώνεις την πραγματικότητα
και νομίζεις οτι δεν υπάρχουνε γύρω σου
άνθρωποι που σε Αγαπούν και εν-διαφέρονται
για εσένα.
Κάθε φορά, έχεις τόσες επιλογές...
κ' όμως, νομίζεις πως δεν έχεις καμία...
Τόσες δικαιολογίες προβάλεις
για να επιστρέψεις στην Μοίρα σου...
Από έλλειψη Αγάπης.

Η ποίηση και οι τέχνες, σε βοηθούν να το καταλάβεις... 

Ευχαριστώ την Ύπαρξη, που μου παρέχει
Ότι έχω Ανάγκη… Συγνώμη που τόσα χρόνια
Δεν τα έβλεπα…

Σάββατο 23 Μαρτίου 2013

Προσ-γείωση





Συνέχεια πετάς
σε κάποια Ιδέα
σε κάποια σκέψη
φιλοσοφείς
χαμένος στα βιβλία
-κάποτε ήσουνα σχεδόν μόνο στη Γη
μα και πάλι είχες αυτή τη στόφα
την ξεχωριστή, απλά δεν είχες την επίγνωση
να το αντιληφθείς
νόμιζες ότι ήσουνα λάθως
και οι άλλοι οι σωστοί-
τώρα άλλαξες... κατάλαβες...
μα η αδυναμία, υπάρχει ακόμη...
λες πως ''δεν μπορώ να συνεννοηθώ με τους κοσμικούς''...
δεν μπορείς, γιατι δεν θες...
γιατι απορρίπτεις την πιο ''Γήινη'' πλευρά σου...
Όσο απορρίπτεις και φοβάσαι τους άλλους
τόσο θα απορρίπτεις και θα φοβάσαι τον εαυτό σου...
Πάτα στη Γη...

Υ.Γ: Σ' Αγαπώ...

Βοσκοτόπια


Τώρα που ξάνοιξε ο καιρός
Και Έρωτα μυρίζει,
Σάλεψαν πάλι οι ανάσες μου
Ζευγάρια αγαπημένα όλο ζυγώνουν.

Με νοσταλγία τα κοιτώ  ώρες  ατέλειωτες
Πως γέρνουν τα κορμιά  τους,
Πως ενώνουνε τα μάτια τους
Κ’ αναρωτιέμαι μαζί σου τι έγινε
Αφού δεν μου δίνεις σημασία
Κ’ όμως εσένα νιώθω αγκαλιά…
Δεν τα μπορώ τα βοσκοτόπια
Κοιτάζω γύρω μου τους εραστές,
Με κόλπα σας τρυγούνε,
Ζηλεύουνε, σας εξαπατούν
Νομίζουνε τον έρωτα υμνούνε…

Το Καθαρτήριο




Το Καθαρτήριο γέμισε με αίμα…
Τα δάκρυα κύλαγαν γρήγορα σαν τον ιδρώτα
Καθώς βάραιναν οι ανάσες…
Τα οράματα κάποτε στάλαζαν ατόφια
Κάποτε πάλι, ψέμα…
Η διάκριση σήμανε Χαρά και σιγουριά…
Η Δύναμη της σκέψης δεν άφηνε περιθώρια
Για το σκότος.
Στο τέλος, βρήκε τον Δρόμο και εξιλεώθηκε…
Αντιλήφθηκε ότι το κεντρικό πρόσωπο,
Είναι ο εαυτός του κ’ έτσι έσβησε τον διακόπτη του νου και αφέθηκε…

Ο ''μικρός'' απ’ τα παλιά


Σ’ Αγαπώ...
Χάθηκαν οι στιγμές
-όνειρο θαμπό-
Πέρασαν τα Χ(Κ)ρόνια
Μα άλλα Είναι μπροστά
Σ’ Αγαπώ, όλα ειν’ ανοιχτά…

Στιγμές παλιές
Ανούσιες,
Άλλες στιγμές που ήταν πλούσιες…
Κ’ εγώ τις υποτίμησα…
Απ’ την Αρχή κ’ όμως ξεκίνησα…

Σε συγχωρώ…
Σε απαλλάσσω μικρέ
Απ’ τον γκρεμό…
Ξύπνα και δες της Ζωής το μυστικό…
Δεν υπάρχει… παιχνίδι νεκρό…
Ζήσε, Σ Αγαπώ…

Παρασκευή 22 Μαρτίου 2013

Προς ποιητές


Προς ποιητές

Έγιναν οι φωνές μας Ένα...
Λόγος πεπερασμένος στ' Απειρο...
Πόνος εκδηλωμένος Άδηλος...
Μέσα απ' τις Σπηλιές των σκέψεων...
ανυπότακτοι εξουσιών-ορέξεων
γλυκών στεναμών και έξεων
καρτέρι στήσαμε, όλα τα τρίξαμε
τρύπες μπαλώσαμε, με σθένος πεισμώσαμε
Ματώνει η Βούληση
Οι πένες ρέουνε
καταρρίπτουν τον Μύθο...

Πέμπτη 21 Μαρτίου 2013

Ανέκαθεν



Ναι, το ξέρω:

Σε θέλουν δέσμιο με τρεις κ' εξήντα.
Σε θέλουν με συνείδηση παγκόσμια.
Σε θέλουν να μοχθείς με κάθε τρόπο.
Σε θέλουν μπροστά από ένα κουτί
για να μην βλέπεις την αφθονία των επιλογών.
Σε θέλουν ρήτορα κακόβουλο και κομματοποιημένο..
χωρίς Δύναμη, χωρίς Ψυχή, χωρίς τρέλα χωρίς Ζωή,
και τις κατάθλιψης δεκανίκι...

Παρόλα αυτά, δεν θα σου πω να στραφείς εναντίων τους...


" Όταν καταλήγεις ότι πρέπει να χρησιμοποιήσεις βία, τότε παίζεις το παιχνίδι του συστήματος.

Το καθεστώς θα σε εκνευρίσει: θα σου τραβήξει τα μαλλιά, θα σε χαστουκίσει στο πρόσωπο, για να σε κάνει να πολεμήσεις.

Διότι από την στιγμή που θα σε κάνουν βίαιο τότε ξέρουν και πως να σε χειριστούν.
Το μόνο πράγμα που δεν ξέρουν πως να χειριστούν είναι την μη-βία και το χιούμορ."

-- Τζων Λένον --




Κι' αν είσαι όντως ποιητής


Κι αν δηλώνεις ποιητής
το ξέρεις πως πάλι ψέματα
θα πεις,
θα γράφεις για ανεξήγητες
πληγές
για λόγια που δε θες,
για ιστορίες που σου λείπουν
κι όλοι για εσένα θα μιλάνε
κι ας μη καταλαβαίνουν
οι στοίχοι σου που πάνε...

Κι αν δηλώνεις ποιητής
το ξέρεις πως πάλι ψέματα
θα πεις,
θα μιλάς για Έρωτα χωρίς να έχεις γευτεί
για τη χαρά και τη σιωπή
για αυτά που ψάχνεις μια ζωή...
τη καταπιεσμένη σου πλευρά
για αυτά και για άλλα τόσα...

Κι αν δηλώνεις ποιητής
εγώ σου λέω μη κρυφτείς,
παρέταξε τα στήθια σου
μπροστά
κ'ανέλαβε την ευθύνη...
ποτέ σου μη παραδοθείς
επαναστάτης να είσαι
της φυγής
από τα τρύπια λόγια
μιας σκάρτης εποχής
που σπαρταράει
για το πνέυμα...

Κι αν όντως είσαι ποιητής
τότε τάσσομαι υπερ σου
θα σε βοηθώ όπως μπορώ
με κάθε μέσο που διαθέτω,
το δικό μας θα είναι μυστικό
στις σκέψεις όρια δεν θέτω...

Μύηση Είναι η Ζωή



Η μεγαλύτερη μύηση
είναι η συμμετοχή στη ζωή
με ανάμεικτα συναισθήματα,
είναι η αποδοχή του εαυτού σου
με κάθε κόστος,
με κάθε ευθύνη της επιλογής σου,
αμφισβητώντας τα Πάντα 
και κάθε λογής ειδικούς...
Γιατι να ξέρεις πως ο Δρόμος της Ψυχής
είναι μοναχικός,
θα υπάρξουν φορές που θα έρθεις με φίλους
σε ρήξη,
θα υπάρξουν φορές που θα επηρεάζεσαι
από τη γνώμη των άλλων 
ενώ το Κέντρο σου θα ανάβει  κόκκινο...
Οι άλλοι, Είναι η περιφέρεια
και εσύ το Κέντρο.
Όπως συμβαίνει σε όλα τα Ουράνια σώματα...

Όμως μη φοβηθείς... γιατι όλα παίρνουν τον Δρόμο τους
την κατάλληλη στιγμή.
Εμπιστεύσου την Ύπαρξη...

''Η αποδοχή,είναι η υπέρβαση''.Osho




Τετάρτη 20 Μαρτίου 2013

Κάπου ανάμεσα...

Κάπου ανάμεσα...

Μια φεύγεις μια μένεις
μα Πάντα στην σκέψη μου εμμένεις.

Μέσα στο άπιαστο Άυλο τριγυρνάς
κάπου σε φτάνω και μου γελάς...

Μου κλέβεις τα όνειρα και τ' άστρα
μάγισσα είσαι και χαλάστρα...

Ύστερα όλα τ' αρνείσαι και γελάς...

Καρδιά μου μη φεύγεις
μα ούτε να μείνεις,
στον Χ(Κ)ρόνο Είναι καλύτερα
άπλαστη μορφή να γίνεις.

Μια φεύγεις μια μένεις
γιατι την Αγάπη μου γυρεύεις...

Καρδιά μου μη φεύγεις
μα ούτε να μείνεις,
να μην υπάρχεις θέλω
να μη με πνίγεις.

Καρδιά μου μη φεύγεις
μα ούτε να μείνεις,
να καταργήσω τον Χ(Κ)ρόνο θέλω
και τα κλαδιά της οδύνης...http://www.youtube.com/watch?v=jpfUyfiU0z8&sns=fb


Τρίτη 19 Μαρτίου 2013

Μακάρι να γνώριζα...

Οι σκέψεις
με τυλίγουν
στην μορφή σου.
Η Ψυχή κλαίγοντας
μου δείχνει τον δρόμο
προς τα εσένα.
Σε ονειρεύομαι και ηρεμώ
χαμογελώντας από Χαρά...
Είναι η απόδειξη αυτή...

Υ.Γ: Θα 'θελα να γνωρίζω το πως και το γιατί..http://www.youtube.com/watch?v=wOFa0sE4fXE

Δευτέρα 18 Μαρτίου 2013




Θέε μου ν'απαλλαγώ...



Βαριά χτυπάει η καρδιά
βαριά η ανάσα βγαίνει,
τον Δρόμο μου τον βρήκα εγώ
η Ψυχή ζυγό δεν υπομένει.

Όσα ακούω προστάγματα
δόγματα τ' ονομάζω,
αν με δεχτείς, Σταυρό φοράς
Πάντα θα σου βελάζω...

Είναι αυτή η Φύσης μου
τη μόδα δεν υποτάσσω...
κ' αν με το ''ρεύμα'' κύλισες
στο σπίτι μου αράζω.

Να σου κρυφτώ δεν το 'κανα
βιβλίο είμαι ανοιχτό,
όταν πεισμώνω μάτια μου
χτυπάω στο ψαχνό.

Ευθύνες όμως δεν ζητάω
έτοιμος είμαι να τις δεχτώ,
εδώ που ενσαρκώθηκα
τζογάρω για ποτό...

Κυριακή 17 Μαρτίου 2013

Έκσταση Διονυσιακή



Τώρα η Ενέργεια ξεχείλισε
σε άτοπα βράδια-ξενύχτια κύλισε,
παρηγοριά η ρίμα με ψήφισε
του δέντρου κλαδιά η μνήμη θύμισε.

Τι γράφω απορώ, η Ψυχή ξεθύμανε
στέρφα Ζωή, όπου θέλεις πήγαινε.

Τώρα η Ενέργεια ξεχείλισε
σε άσκοπα βλέμματα η καρδιά με φίμωσε,
ή ρίμα παρηγοριά ψηλά με ύψωσε.

Γλέντι-γιορτή, ποιητή με είπανε
trance μουσική... Ψυχή ξεθύμανε...

Τώρα η Ενέργεια ξεχείλισε
σκέψεις, σωματικά, όλα τα ξίφωσε,
οι στίχοι  μοναδική παρηγοριά
το ''μου'' μας τέλειωσε...
Νύχτα ξημέρωσε... η μέρα έφεξε...

Βραδιά Ερωτική




O κόσμος κυλά
όλα παίρνουν μορφή,
ο καθένας αρθρώνει
την δική του μουσική.

Ο χρόνος περνά
και γερνάμε μαζί,
δεν θέλω άδοξο τέλος
να πάρει η δική μας γραμμή.

Μες στα μάτια σου κοιτώ
να δω αν κάτι έχει απομείνει,
αν όλα αυτά που λες εννοείς
η στου εγωισμού σου χάθηκες
πάλι την δύνη.

Μες στα μάτια μου τώρα κοιτάς
-το ξέρω- μου λες ''δεν σ’ αφήνω''
να 'μαστε για πάντα μαζί μου ζητάς.

Δεν σ’αφήνω απτά μάτια μου
τόσες ώρες σιωπής,
τα σπασμένα μαζεύω κομμάτια μου
με δάκρυα να μη με δες.

Δεν σ’αφήνω απτά μάτια μου
τέτοια νύχτα ντροπής,
σου δίνω τα καλύτερα χάδια μου
αιώνια την στιγμή για να ζεις.



http://www.youtube.com/watch?v=sW_YWDIdwsg&feature=youtu.be